اینستا شده رور و شبم
برای همین اینجا نیستم
البته اونجا هم نمی نویسم
استوری میذارم بیشتر
یه همکار آقام میگه، پیج شما مثل بقبه نیست
یجوریه
گفتم دخترونه نیست، آره؟
گفت آره
یکی دیگه هم همینو گفته بود
یه آقا
که تو خاصی
دخترای دیگه از چیزایی که تو حرف میزنی حرف نمیزنن
از چیزایی که تو حرف نمیزنی حزف میزنن
خخخخخخ
دختر نیستم می بینید؟
امشب به خواهر کوچیکم گفتم تلاش کن دخترونگی خودتو حفظ کنی
مهدی
طرد شدن از آدمایی که تحملمون نمیتونن بکنن خیلی ارزشمنده
مهدی
بنظرم، تو ذهنت طرد شدن ازشون تنها شدنه، ولی آدم که تنها نمیمونه، وابسته بودن به یه جمعی، آدم رو همونجا نگه میداره ولی ریسک کردن و ترک کردنش افق های جدیدی رو باز میکنه و بخشی از جاده ی زندگی هم خداحافظی با چیزایی که خیلی امن و راحت هستن هست. مثل شکم مادر که گرم و نرم بود ولی باید رهاش میکردیم تا بتونیم این بیرون رو تجربه کنیم که آزادی بیشتری داره. قطعا سخت تر بود ولی ارزشش رو داشته که انجامش دادیم.
مهدی
بنظرم وقتی آدم میخواد از خونه جدا بشه، یکی از چیزایی که خیلی کمک میکنه اینه که خودش رو دوست داشته باشه چون تنها کسی که براش باقی میمونه خودشه. هرچی هستی یه آدم هستی که شغل داری و داری سعی میکنی مفید باشی پس انگل کلمه ی خوبی نیست. ممکنه بخاطر طرز برخورد خونواده نیازمند به احساساتشون بار اومده باشی و طبیعی هم هست که بخوای امنیت احساسی داشته باشی. ولی اگه میخوای بازی رو عوض کنی باید با خودت کنار بیای و ببینی که تنها کسی که لازمه بهش عشق بدی خودتی و وقتی آزادش کنی تصمیم های درست میگیره و رفتار های درست و جذاب انجام میده. ولی اگه بهش سخت و بد بگیری مثل یه بچه سرکوب شده انتظار رفتار درستی ازش نمیره. کم کم بزرگش میکنی و شروع میکنه کارای جالب کردن!
بنظرم ارزشمند تره که خودمون باشیم تا یه تعبیری از دختر یا پسر که جامعه ساخته