آه خدای من
چرا خوابم نمی بره
این شبهای طولانی
گریه و گریه و گریه
تنهایی و تنهایی و تنهایی
این همه غم
تا ته دنیا با منن
و کاش یه یاور داشتم، یه همراه
کاش به اضافه ی این همه غم، شادی ای هم بود
و کنار این همه تنهایی، عشق و دوست داشتنی
تا بشه تحمل کرد.
چه سهم چندشی، از من شد خدا
حسین
چقدر جای خالی تو بزرگ شد لعنتی
به اندازه ی همه ی معنای زندگیم
